_pieces_

_Κομμάτια_

Κομμάτια, θραύσματα της αλήθειας, της πραγματικότητας, του ονείρου...
σπασμένα κομμάτια,
χρωματιστά γυαλιά,
αστραφτερά κρύσταλλα,
7 χρόνια γρουσουζιάς σε δόσεις...

εικόνες που έρχονται στο μυαλό μας ξαφνικά
και προσπαθούμε να τις δικαιολογήσουμε με τη λογική
και προσπαθούμε να θυμηθούμε αν τις ζήσαμε ή μας τις επικόλλησε στη μνήμη η τηλεόραση...

ζούμε... ζούμε και μαζεύουμε διαρκώς κομμάτια ενός παζλ που ποτέ δε μας φαίνεται συμπληρωμένο...

κι όποτε κι αν μπούμε στον πειρασμό να κλέψουμε....
να σχηματίσουμε δηλαδή μια ολοκληρωμένη εικόνα... χωρίς να έχουμε όλα τα κομμάτια....
η τιμωρία μας είναι πάντα η ίδια...

μια ακόρεστη δίψα...

σαν αυτή που νιώθουμε όταν προσπαθούμε να ξεδιψάσουμε με νερό της θάλασσας....