We're Only Human

Εικόνες ανθρώπων

Θυμάμαι τον πρώτο καιρό που έκανα μαθήματα φωτογραφίας, υπήρχαν δύο ειδών εκκολαπτόμενοι φωτογράφοι μέσα στην τάξη:
Αυτοί που τους άρεσε να φωτογραφίζουν συνέχεια ανθρώπους, κι εμείς οι άλλοι...

Και φυσικά τα πρώτα φιλμ τους γέμιζαν με ανθρώπους...να κοιτάνε...να περπατάνε. Όσο πιο "γραφικός" ήταν κάποιος, τόσο καλύτερος στόχος γινόταν.

Ολόκληρες φιγούρες, μόνο πρόσωπα, ή και απλά κομμάτια του σώματος ενός ανθρώπου αποτελούν μοναδικά έργα τέχνης, όσο μοναδικοί μπορούμε να είμαστε κι εμείς βέβαια.

Προσωπικά δε βγάζω με την ίδια όρεξη ανθρώπους και αντικείμενα. Τουλάχιστον όχι όσο το "θέμα" γνωρίζει ότι είναι ...θέμα της φωτογραφίας.

Οι στημένες φωτο έχουν κι αυτές λόγο ύπαρξης στην κοινωνία της μόδας, της διαφήμισης, των αναμνήσεων, αλλά οι αυθόρμητες θεωρώ ότι είναι πάντα πιο αυθεντικές.

Χειρότερη δε κατηγορία από όλες?

Η αυτοφωτογράφηση....