keep on March-ing.

Μάρτης γδάρτης

Μάρτης γδάρτης.... και το Πάσχα ήρθε νωρίτερα φέτος.
Ένας πλήρης μήνας με 31 post αξίζει να κλείσει με mini διακοπές...

(my) space diary is now officially looking for The Easter Bunny!

Colored City

Μια πόλη...

Μια πόλη...χρωματιστή...για όλους,
μια πόλη χωρισμένη σε ζώνες,
μια πόλη χωρισμένη σε χρώματα

ακόμα και τα χαρτονομίσματα έχουν διαφορετικά χρώματα,
ανάλογα πόσα κίτρινα ή πράσινα έχεις....ανήκεις και σε άλλη τάξη

τα χρώματα χωρίζουν...διχάζουν την πόλη.
χρώματα στην επιδερμίδα
χρώματα στα ρούχα

και κάπου εκεί, γίνεται μια έκρηξη στα σκουπίδια μιας έγχρωμης γειτονιάς...και διαμελίζεται ένα 15 χρόνο παιδί....και χάνει τα χρώματα του για πάντα ένα άλλο...

τι αξίζουν τότε τα χρώματα?

transformations

Παραμορφώσεις

Κάποτε παρομοίαζαν το χαρακτήρα του ανθρώπου με ένα σπαθί.
Που για να σκληρύνει θα πρέπει να περάσει (το ατσάλι) από ακραίες θερμοκρασίες και μετά να χτυπηθεί πολλές φορές πάνω στο αμόνι.
Οι δυσκολίες είναι αυτές που σε κάνουν να φτιάξεις χαρακτήρα.
Αυτά που θα περάσεις κι αυτά που θα θυμάσαι μετά, όταν όλα θα έχουν μπει σε μια πιο βατή πορεία.

Μήπως κι εμείς, όταν πέσει στα χέρια μας κάτι που θέλουμε να φτιάξουμε, πολλές φορές το κάνουμε να "υποφέρει" στα χέρια μας?
Υπάρχει πάντα ένα σημείο, ένα κατώφλι, που αμα το περάσουμε... το αποτέλεσμα πολλές φορές δε μας δικαιώνει.

Συνηθέστερα παραδείγματα?
Ένα γράμμα (email-sms) που μας καίει, μια εργασία, ένα έργο....

Daylight Saving Time

Η αλλαγή της ώρας

Αλλαγή της ώρας σήμερα.
Μία ώρα μπροστά θα πρέπει να μετακινηθούν οι δείκτες των ρολογιών τα ξημερώματα της Κυριακής.

Αυτή η αλλαγή της ώρας...
μια μπροστά, μια πίσω....

Καθώς περνάνε οι μήνες με τα ρωμαϊκά ονόματα...

σαν ένα καράβι στον Ευριπο ποταμό, με το παλιρροϊκό του ρεύμα....
μια μπρος....μια πίσω...

Still Life?

Παγωμένοι στο χρόνο

Ένα άγαλμα

Μια φωτογραφία

Ένας πίνακας ζωγραφικής

Ένα video.

Σε όλα παρουσιάζεται η μορφή ενός ανθρώπου.
Σε όλα υπάρχει κάτι που δεν είναι πια το ίδιο...
Ο χρόνος.

Τι μένει μετά από αυτό;
Μένει μόνο η προσωρινή αποτύπωση.
Κι ύστερα;

Αυτό που ήταν, που ξέραμε, με το χρόνο κι ενίοτε και τη βροχή, στρογγυλεύει.... η φιγούρα, η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας...

Μέχρι που κάποτε όλοι δικαιώνονται.

The show must go on

Η παράσταση συνεχίζεται.

Παρά την οικονομική κρίση,
παρά τα δυσοίωνα σενάρια που ακούγονται από παντού,
παρά την πτώση του χρηματιστηρίου... τα θέατρα συνεχίζουν τις παραστάσεις τους.

Μεγάλες και μικρές παραγωγές.
Κρατικά θέατρα και μη.

Συνέχεια βγαίνουν καινούργιες παραστάσεις...κι ο κόσμος ακολουθεί όσο μπορεί.
Τα στατιστικά δεν έχουν σημασία.
Αν κάτι είναι αξιόλογο θα έχει κόσμο ούτως ή άλλως.

Και κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις συναυλίες.

:projector:

:projector:

Ένας μικρός κινηματογράφος στο δικό σου χώρο.... πάντα όμως με την υποψία του κουστουμιού και της παρουσίασης.

Πως μπορείς να αφαιρέσεις τη μαγεία ενός αντικειμένου όπως η μηχανή προβολής?
Μα με το να το μικρύνεις ... με το να το πλαστικοποιήσεις... με το να το κάνεις περισσότερο προσιτό από ότι ήταν.

Κοιτάζεις τον τοίχο, το παραπέτασμα, την οθόνη προβολής....και βλέπεις το φως να ξεπροβάλει από το φακό του προβολικού....μήπως τελικά όλο αυτό να είναι πιο κοντά στο θέατρο από ότι στο cinema?




Ειδικά αν ο φακός σε σημαδεύει...κι εσύ μιλάς...κι είσαι μπροστά από τα φώτα μιας υποτιθέμενης σκηνής...και "παίζεις"...

From Mayorka They Come

Στα δύο άκρα της Μεσογείου

Σάββατο πρωί, μέρα ηλιόλουστη, όλος ο κόσμος στα μαγαζιά, τι καλύτερο από το να κάνει κανείς μια βόλτα σε εκθέσεις... ειδικά αν όλες τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας στάθηκε αδύνατό να κλειστεί ένα κοινό ραντεβού...

Πρώτη στάση: Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας
Τίτλος: Ο Μιρό της Μαγιόρκα

Οι 34 λιθογραφίες της σειράς Ubu aux Baléares, οι 15 λιθογραφίες της σειράς Le Lézard aux plumes d’or του 1971, οι 12 μακέτες για τις σειρές Gaudí, έγγραφα, σχέδια, παρτιτούρες και σημειώσεις σχετικά με τον Υμπύ Τύραννο του Αρφρέντ Ζαρρύ και τις θεατρικές του παραστάσεις

Μια έκθεση αναμενόμενη, που όμως αξίζει να δεις και να μπεις στο πνεύμα της ισπανικής ζωγραφικής εκείνης της περιόδου.

Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 29 Μαΐου 2010

Δεύτερη στάση: Kappatos Gallery
Τίτλος: From Istanbul they Come

Σύχρονοι Τούρκοι δημιουργοί (Haluk Akakce, Hussein Chalayan, Arslan Sukan and :mentalKLINIK.) της...επονομαζόμενης Μοντέρνας Τέχνης παρουσιάζουν δείγματα δουλειάς τους στο Ελληνικό κοινό.

Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.... ειδικά μετά την έκθεση του Μιρό. Μετά το κλασσικό...η φρεσκάδα του καινούργιου, του σύγχρονου.

Εκτός από τη δικαίωση για την επιλογή να επισκεφτώ αυτή την έκθεση...λίγες μέρες μετά την επίσκεψη μου στο ΕΜΣΤ....μου δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ερώτημα...ένα μεγάλο γιατί;

Γιατί δεν βλέπουμε μια τέτοια έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης:
Συγχαρητήρια στην Γκαλερί Καππάτος για την ιδιαίτερα πετυχημένη έκθεση.

Η έκθεση τελειώνει στις 27 Μαρτίου 2010...για όποιον προλάβει.

Nan Goldin

Nan Goldin

Η παγκοσμίως γνωστή φωτογράφος Nan Goldin παρουσιάζει την ατομική έκθεση της στην αίθουσα Καμχή η οποία αποτελείται από νέα δουλειά της, επιλογή από διάφορα θέματα που πραγματεύεται, καθώς και μία προβολή 300 διαφανειών με θέμα τα παιδιά.

Διαβάζω από το δελτίο τύπου ότι:
"H Nan Goldin γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον και ξεκίνησε να φωτογραφίζει πολύ μικρή, μετά την αυτοκτονία της αδερφής της, για να διατηρήσει τις αναμνήσεις της..."

Αναρωτιέμαι πόσο μπορεί να σε επηρεάσει στον τρόπο που βλέπεις τα παιδιά, μια τραγική ιστορία σαν αυτή που συνέβη στην N.G. .


Όλα τα παιδιά στις φωτογραφίες μου φάνηκαν σα να τα περιβάλει ένα προστατευτικό, μητρικό χάδι..... ίσως τελικά αυτό το χάδι να μην ήταν μητρικό...

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και μέχρι τις 29 Μαΐου 2010

Reverse Order

Shirana Shahbazi - "Reverse Order"

Στη γκαλερί The Breeder παρουσιάζεται η πρώτη ατομική έκθεση στην Ελλάδα της Ιρανικής καταγωγής φωτογράφου Shirana Shahbaz.




Φωτογραφίες που τις χαρακτηρίζει η "ακινησία". Η στατικότητα. Η Νεκρή φύση σε συνδυασμό με μονόχρωμες εκτυπώσεις που συνοδεύουν τις Α/Μ φωτογραφίες.

Κι όλα αυτά στην πιο αγαπημένη μου γκαλερί για φωτογραφία στην Αθήνα.
Ένας χώρος που η μινιμαλιστική αισθητική του αναδεικνύει ιδανικά τη δουλειά ενός φωτογράφου.

Η έκθεση διαρκεί έως την 24 Απριλίου 2010

Rome wasn't built in a day

Άνθρωποι και κτίρια

Προσόψεις κτιρίων, βεράντες, παράθυρα, κήπος - γκαζόν, μια εντυπωσιακή είσοδος πολυκατοικίας, που θα μας τραβήξει το μάτι όταν περνάμε απέξω....πόσο αλήθεια διαφέρουν όμως τα κτίρια από τους ανθρώπους;

Η καλή εμφάνιση δεν εξασφαλίζει και την εσωτερική ομορφιά.
Ένα καλό εξωτερικό βάψιμο δε φτάνει για να καλύπτει τις κακοτεχνίες εντός...
Αρκεί κάποιος να διαβεί την είσοδο κι αυτομάτως θα μάθει αν αξίζει τον κόπο.
Με τον καιρό μάλιστα μαθαίνεις και ποια είναι τα βασικά σημεία που πρέπει να ψάχνεις.
Ποιες είναι συνηθέστερες παγίδες, όταν νοικιάζεις/αγοράζεις ένα ...σπίτι

Κρίμα που δε συμβαίνει το ίδιο και με τους ανθρώπους.
Εκεί παίρνει συνήθως περισσότερο χρόνο....να καταλάβεις ότι έκανες λάθος....(ή οτι υπήρξες εξαιρετικά τυχερός!)
Εκεί η λίστα με τις πιθανές παγίδες είναι μεγαλύτερη....και πάλι χωρίς να είσαι τελικά σίγουρος για τίποτα....

Χωρισμοί και Μετακομίσεις πάλι είναι για τον καθένα κάτι διαφορετικό....
Άλλοι το σκέφτονται πολύ πριν το κάνουν...κι άλλοι το κάνουν με το παραμικρό.

Ενοικιοστάσιο, γάμος, αγορά, συμβόλαια, σχέσεις.
Όταν δεν υπάρχει ένα προ-σύμφωνο, στηρίζεσαι στην καλή διάθεση του άλλου...το λόγο του..και την πίστη του.

Αλλά κι εσύ;
Είσαι ιδανικός για συμβίωση;
Ή συνηθίζεις να προκαλείς ζημιές...και να είσαι αμελής στις υποχρεώσεις σου;
Μήπως ψάχνεις πάντα για κάτι καλύτερο? Κάτι πιο ευάερο + ευήλιο;
Κρατάς τη συμφωνία που ήταν για αποκλειστική χρήση; Ή φέρνεις και ξένο κόσμο..εκτός συμφωνίας;

Στην Ελλάδα, όλοι προσπαθούν να βρουν ένα ..κεραμίδι να βάλουν από κάτω το κεφάλι τους...
Καλώς η κακώς, είναι ένας αγαπημένος τρόπος επένδυσης, των χρημάτων και των ονείρων τους.

Αλλά η βασική διαφορά ανθρώπων και ...κτιρίων είναι ότι στα κτίρια όταν μπαίνεις μέσα... μπορείς να κάνεις ότι θέλεις με την εσωτερική διαρρύθμιση...
να το φέρεις στα μέτρα σου...
να το κάνεις ότι θέλεις...
ενώ την εξωτερική εμφάνιση (του κτιρίου) είναι πιο δύσκολο να την αλλάξεις...
ειδικά σε πολυκατοικίες....

Για τους ανθρώπους όμως...ισχύει το αντίθετο...

2 years

Happy Birthday

Κλείνει δύο χρόνια -ημερολογιακά- σήμερα το blog.
Αν και ουσιαστικά έχει αρχίσει να "λειτουργεί" περισσότερο τον τελευταίο χρόνο.

Χρόνια πολλά....

Battlefields

Battlefields@Taf

"Battlefield. Πεδίο μάχης. Χώρος θανάτου, αίματος, βίας, ιδεολογικού, θρησκευτικού και εθνικού φανατισμού και πολιτικών συμφερόντων. Ένας χώρος συγκρούσεων. 23 καλλιτέχνες της νέας και της νεότερης γενιάς ερμηνεύουν αυτό το χώρο - ουσιαστικά τον κοινωνικό μας χώρο..."



"Η έκθεση χωρίζεται σε δυο επίπεδα. Στο ισόγειο παρουσιάζονται βιντεοεγκαταστάσεις, στον πάνω όροφο ανάμεσα σε γλυπτά και βιντεοεγκαταστάσεις. φιλοξενούνται περισσότερο «παραδοσιακά» εικαστικά περιβάλλοντα. Την επιμέλεια της έκθεσης ανέλαβε η Ομάδα Battlefield."


Πολύ καλή χρήση του χώρου του Taf, στη συγκεκριμένη έκθεση, σε αντίθεση με προηγούμενες, όπως είχα αναφέρει και σε άλλο post.




Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 6 Απριλίου 2009
{Την Τετάρτη 24/3 στις 20:00, στον εκθεσιακό χώρο του the art foundation θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της έκθεσης Battlefield εισηγήσεις και συζήτηση με προσκεκλημένους ομιλητές τον Θάνο Σταθόπουλο, την Μυρτώ Τσελέντη και τον Γιάννη Κόντο.}

the roof

Στη στέγη! .....στη στέγη!

Εκεί θα είμαστε πιο κοντά στο φεγγάρι....μια βράδια καλοκαιριού...με ήχους από τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες της γειτονιάς....κι αν είμαστε τυχεροί... με μια μακρινή τζαζ μουσική.

Στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας... στην πόλη...εκεί που γεννιούνται τα όνειρα.

Μετά από ένα πάρτι γενεθλίων,
μετά από μια ώρα ξαπλωμένοι να κοιτάμε τ' αστέρια...
μετά από ένα μεγάάάάλο διάλειμμα για τσιγάρο....

Εκεί ο ουρανός είναι δικός μας...
Τι κι αν η διπλανή πολυκατοικία είναι πιο ψηλή;
Είμαστε στην κορυφή του μικρόκοσμου μας....τόσο ψηλά όσο και οι τεράστιες διαφημίσεις της πόλης... τόσο καυτοί όσο κι οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας του γείτονα...

Καθόμαστε πάνω στα προβλήματα μας....και προσπαθούμε να ταξιδέψουμε μ'ενα καράβι...που 'χει για πανιά... τα σεντόνια της διπλανής μπουγάδας που ανεμίζουν...